Jak długo trwa rozwód?

Wysłane przez: Iwona Durlak
Opublikowany w: Prawo rodzinne, Sprawy rozwodowe
Opublikowano w dniu: 20/03/2020

Wstęp

Czas trwania procesu rozwodowego zależy od tego czy mamy do czynienia z rozwodem prostym czy złożonym.

Rozwód prosty

Jeśli jesteś w posiadaniu oryginalnej wersji aktu małżeństwa, a także znasz adres zamieszkania współmałżonka, to sprawa nie powinna przysparzać większych problemów. Co więcej, w sytuacjach w których współmałżonek w krótkim czasie udziela sądowi odpowiedzi na jego zapytanie, sprawa trwa przeważnie od 4 do 6 miesięcy*.

Rozwód złożony

Sprawa rozwodowa może wydawać się prosta na początku. Twój współmałżonek mógł już poinformować Cię o swojej chęci zawarcia porozumienia, jednakże jeśli później zmieni on zdanie i nie zwróci potwierdzenia odbioru pozwu do sądu, będzie unikał odebrania dokumentów sądowych, lub będzie chciał podjąć próbę obrony przed pozwem rozwodowym lub pokryciem kosztów procesu, to będzie to jednoznaczne ze znacznym wydłużeniem czasu trwania procesu rozwodowego z standardowych 4 do 6 miesięcy do okresu nawet dłuższego niż rok.

Czynniki wpływające na długość trwania procesu rozwodowego

Dysponowanie prawidłowymi danymi współmałżonka

Jeśli nie masz pewności co do adresu zamieszkania współmałżonka i pozew rozwodowy zostanie wysłany tylko z nadzieją na to, że zostanie on do niego dostarczony, to z pewnością doprowadzi to do opóźnień. Wskazane jest posiadanie dokładnych danych współmałżonka już na początkowym etapie procesu, co umożliwi Twojemu prawnikowi napisanie do niego oraz wysłanie mu wstępnej wersji pozwu. Twój współmałżonek może wtedy odpowiedzieć w celu potwierdzenia swojej zgody, wyrażenia zgody (jeśli rozwód oparty jest na zdradzie lub dwuletniej separacji za zgodą obu stron), upraszczając cały proces i oszczędzając Twój czas.

Zgoda współmałżonka na rozwód

Kiedy Twój współmałżonek otrzyma już papiery rozwodowe, musi on podpisać oraz odesłać do sądu potwierdzenie odbioru pozwu. Jeśli nie udzieli on zgody na rozwód, to ma on wówczas prawo do obrony przed pozwem rozwodowym i przedstawienia swojego uzasadnienia sądowi w ciągu 21 dni. Zazwyczaj gdy jedna ze stron podejmuje próbę obrony przed pozwem rozwodowym, sąd do podjęcia decyzji zarządza przesłuchanie w sądzie, co może wydłużyć długość trwania rozwodu i narazić obie strony na dodatkowe koszty z tytułu ich uczestnictwa oraz koszty związane z ewentualną reprezentację prawną.

Okoliczności faktyczne oraz to czy istnieją podstawy do rozwodu

Jeśli nie jesteś w stanie spełnić jednego z poniższych warunków udzielenia rozwodu przez sąd, to Twój pozew o rozwód może zostać odrzucony:

Zdrada – Pozwany/a dopuścił się zdrady i Powód/Powódka nie jest w stanie żyć z Pozwanym/ą.
Zachowanie – Pozwany/a zachował się w sposób, który zasadnie wyklucza oczekiwanie od Powoda/Powódki aby w dalszym ciągu żył on/ona z Pozwanym/ą.
Dezercja – Pozwany/a opuścił/a Powoda/Powódkę na nieprzerwany okres co najmniej dwóch lat, bezpośrednio poprzedzający złożenie pozwu.
Separacja przez 2 lata i zgoda – obie strony mieszkały oddzielnie przez nieprzerwany okres co najmniej dwóch lat, bezpośrednio poprzedzający złożenie pozwu, a Pozwany/a wyraża zgodę na rozwód.
Separacja przez 5 lat – strony mieszkały oddzielnie przez nieprzerwany okres co najmniej pięciu lat, bezpośrednio poprzedzający złożenie pozwu.

Sprawa przykładowa

Być może słyszałeś o niedawno rozpatrzonej sprawie Owens v Owens, w której pozew o rozwód został złożony przez żonę w maju 2015 r. Oparty był on o drugi z warunków wymienionych wyżej – „zachowanie” jej męża. Powódka argumentowała, że jego zachowanie wykluczało to żeby można było oczekiwać od niej aby kontynuowała z nim wspólne życie. Sąd postanowił jednak że zachowanie, o którym wspomniano w pozwie, zostało wyolbrzymione i w związku z tym nie wyklucza tego że małżonkowie mogą dalej żyć razem. Pozew został odrzucony, a żona wniosła o odwołanie tej decyzji.

Sąd Najwyższy nie obalił decyzji sądu niższej instancji. W rezultacie żona, chcąc wnieść kolejny pozew rozwodowy, byłaby zmuszona poczekać i następnie spróbować uzyskać rozwód bazując na 5-letniej separacji, który to warunek nie wymagałby zgody męża. Oznacza to, że kolejną petycję rozwodową żona będzie mogła przedstawić najwcześniej w 2020 r.

Konieczność rozwiązania kwestii finansowych przed sfinalizowaniem procesu rozwodowego

Co prawda podczas trwania procesu rozwodowego może zajść konieczność podjęcia przez Ciebie decyzji co do kwestii finansowych związanych z małżeństwem lub poczynienia ustaleń w sprawie Waszych dzieci, ale sąd nie rozstrzyga o nich automatycznie podczas samego procesu rozwodowego. Stąd też, w zależności od okoliczności indywidualnych, wskazane może być wstrzymanie się ze składaniem wniosku o rozpoczęcie ostatniego etapu procesu rozwodowego. Na dzień dzisiejszy Decree Absolute, czyli prawomocne i ostateczne orzeczenie o rozwodzie, jest wystawiane w następstwie porozumienia stron lub ewentualnego postanowienia sądu. Stosownie do czasu jaki wraz z współmałżonkiem będziecie potrzebowali na podjęcie decyzji lub czasu jaki sąd będzie potrzebował na rozwiązanie tej kwestii w drodze postępowania sądowego, czas trwania procesu rozwodowego ulegnie przedłużeniu.

Jeśli decyzja co do kwestii finansowych związanych z małżeństwem nie zostanie uprawomocniona przez sąd, to którakolwiek ze stron będzie miała prawo do złożenia wniosku o rozstrzygnięcie ich w dowolnym terminie, nawet po orzeczeniu o Decree Absolute kiedy to strony są już rozwiedzione.

Konieczność złożenia wniosków dodatkowych

Jeśli Twój współmałżonek nie odeśle do sądu potwierdzenia o odebraniu pozwu, to konieczne może być wystąpienie do sądu z dodatkowymi wnioskami, które to pozwoliłyby mu na orzeczenie o rozwodzie lub umożliwiłyby nam obranie alternatywnej ścieżki z wykorzystaniem poniższych opcji:

Skorzystanie z usług komornika sądowego
Dostarczenie dokumentów za pośrednictwem prywatnego przestawiciela
Dostarczenie dokumentów za granicą przy wykorzystaniu usług powołanej w tym celu instytucji – ‘Foreign Process Section’
Złożenie wniosku o uznanie dokumentów za dostarczonych, aby pokazać że współmałżonek uzyskał dostęp do papierów rozwodowych
Złożenie wniosku o odstąpienie od obowiązku dostarczenia dokumentów rozwodowych, który to stanowi opcję ostateczną po wykorzystaniu wszystkich innych możliwych sposobów.

Jak wspomniano wyżej, w trakcie procesu rozwodowego będziesz musiał być świadom ograniczeń sądu mogących wydłużyć czas jakiego będzie on potrzebował na podjęcie decyzji w Twojej sprawie. W niektórych przypadkach zaleca się skorzystanie z usług nie komornika sądowego, a prywatnego przedstawiciela, który to dysponuje większą swobodą co do pojawienia się w miejscu zamieszkania Twojego współmałżonka.

Przykładowy scenariusz

W jednej z prowadzonych przez nas na terenie Wielkiej Brytanii spraw rozwodowych reprezentowaliśmy żonę.

Strony pobrały się w Polsce w 1989 r. Kiedy żona wyraziła chęć zakończenia swojego małżeństwa, strony były pobrane przez 26 lat i nie mieszkały ze sobą od lat 5. Nasza klientka była już również w innym związku, mieszkała z tym nowym partnerem i była gotowa rozpocząć nowe życie.

Co prawda mieszkała ona na stałe w Anglii i spełniała warunki konieczne do rozpoczęcia postępowania rozwodowego na terenie Wielkiej Brytanii, ale jej mąż był osobą zamieszkałą za granicą – w Polsce. Było to źródłem komplikacji, np. w kwestii dostarczenia pozwu rozwodowego.

Ponieważ Pozwany nie odesłał potwierdzenia odbioru pozwu, musieliśmy zaangażować międzynarodowego przedstawiciela, którego zadaniem było dostarczenie kopii papierów rozwodowych do danego miejsca zamieszkania w Polsce. Niestety nie jest to rozwiązanie pozbawione wad i Pozwany nie spotkał się z naszym przedstawicielem, którego to poinformowano o tym, że w momencie jego wizyty Pozwany przebywał w pracy. Członek rodziny obiecał natomiast poinformować Pozwanego o podjętej próbie dostarczenia pozwu rozwodowego.

W następnej kolejności wysłaliśmy na polski adres Pozwanego list za potwierdzeniem odbioru, który to niestety nie został dostarczony. List odesłano do naszego biura.

Wziąwszy pod uwagę wyżej wspomniane trudności, wystąpiliśmy do sądu z wnioskiem o odstąpienie od obowiązku dostarczenia pozwu rozwodowego. Było to możliwe dzięki wcześniejszemu wykorzystaniu wszystkich dostępnych środków przekazania kopii papierów rozwodowych Pozwanemu. Zanim jednak sąd mógł pozytywnie rozpatrzyć nasz wniosek, poproszono nas o potwierdzenie tego, że nasza klientka spróbowała:

Skontaktować się z Pozwanym drogą telefoniczna lub mailową;
Wyszukać pozwanego na platformach społecznościowych, takich jak Facebook, celem sprawdzenia czy kontakt przy użyciu Facebook Messenger’a był możliwy.

Potwierdziliśmy sądowi, że nasza klientka nie miała żadnego numeru kontaktowego lub adresu e-mail Pozwanego. Potwierdziliśmy również, że miała miejsce próba wyszukania Pozwanego na LinkedIn i Facebook. Pozwany był zarejestrowany na tych platformach społecznościowych.

Po pozytywnym rozpatrzeniu naszego wniosku o dostarczenie pozwu rozwodowego za pośrednictwem serwisu Facebook, sąd potwierdził że dokumenty zostaną uznane za dostarczone po upływie 48 godzin od ich wysłania.

Powyższa decyzja sądu pozwoliła naszej klientce złożyć wniosek o rozpoczęcie środkowego etapu postępowania rozwodowego, Decree Nisi. Prawomocne i ostateczne orzeczenie o rozwodzie, Decree Absolute, zostało natomiast wydane w maju 2019 r.

Standardowe ramy czasowe procesu rozwodowego

Proces rozwodowy przebiega w następujący sposób:

Przygotowanie pozwu rozwodowego oraz wysłanie go do sądu
Sąd potwierdza złożenie pozwu i wysyła go do współmałżonka. Pozwany ma 14 dni na odesłanie potwierdzenia odbioru pozwu.
Kiedy tylko sąd otrzyma potwierdzenie odbioru pozwu, możliwe jest złożenie wniosku o Decree Nisi.
Ostatnim etapem jest złożenie wniosku o Decree Absolute, co jest możliwe po upływie 6 tygodni i 1 dnia od wydania Decree Nisi.

Nasz zespół od spraw rozwodowych jest gotów Ci pomóc.

Zgodnie z naszymi szacunkami, postępowanie rozwodowe w Anglii i Walii przebiegające bez żadnych komplikacji trwa średnio od 4 do 6 miesięcy, przy założeniu że nie dojdzie do opóźnień ze strony sądu. Jednakże, jeśli Pozwany przebywa za granicą lub uchyla się przed odebraniem pozwu rozwodowego lub zmienił niedawno swój adres zamieszkania, to proces rozwodowy ulegnie poważnemu przedłużeniu. Mimo to, wyżej streszczony przebieg jednej z naszych spraw pokazuje, że w IMD Solicitors sprawdzamy wszelkie możliwe opcje poradzenia sobie nawet ze złożonymi międzynarodowymi sprawami rozwodowymi oraz to że pomimo iż międzynarodowy proces rozwodowy ulega opóźnieniom, to mamy doświadczenie w uzyskiwaniu w nich pożądanego przez klienta rezultatu. W przypadku scenariusza przytoczonego wyżej, w sprawach z współmałżonkiem przebywającym za granicą.

Skontaktuj się z naszymi adwokatami od rozwodów międzynarodowych

Aby uzyskać odpowiedź na jakiekolwiek zapytanie powiązane z rozpadem związku lub rozwodem, prosimy o skontaktowanie się z zespołem naszych prawników specjalizujących się w międzynarodowych sprawach rozwodowych telefonicznie pod numerem: 0330 107 0109 lub poproś o oddzwonienie na żądanie.

Kancelaria IMD Solicitors LLP ma biura w Londynie, Manchesterze oraz Birmingham.

Powyższy artykuł zawiera wyłącznie ogólne informacje i nie stanowi prawnej lub profesjonalnej porady. Proszę zauważyć również, że obecnie obowiązujące prawo mogło ulec zmianie od czasu publikacji tego artykułu.

Dane Wydawcy

Opublikowane przez:

Iwona Durlak – Senior Partner

Prawo Rodzinne – IMD Solicitors LLP

Zobacz wszystkie artykuły

Przykłady spraw, które prowadziliśmy:
Sprawa F - w której reprezentowaliśmy męża w skomplikowanym postępowaniu o podział majątku. Pan H zlecił prowadzenie sprawy kancelarii IMD Solicitors po tym, jak stracił zaufanie do kancelarii, z którą współpracował wcześniej i obawiał się, że w rezultacie tego postępowania nie otrzyma w podziale znacznego majątku. Aktywa w tej sprawie były ulokowane w Wielkiej Brytanii (włącznie z przedsiębiorstwem o wartości 15 mln funtów) oraz na Gibraltarze, w Hiszpanii, Dubaju i Polsce. Ogólna wartość aktywów wynosiła około 25 mln funtów. Mąż został odcięty od aktywów małżeńskich i stracił kontrolę nad przedsiębiorstwem założonym przez jego rodzinę. Sprawa wymagała zlecenia opinii biegłych (szacowanie wartości przedsiębiorstwa, sprawozdania podatkowe w zakresie zysków kapitałowych, problemy z wykonaniem orzeczeń wydanych przez organy w jurysdykcji zagranicznej) oraz czynności związanych z różnymi wnioskami, w tym o wydanie nakazu sądowego o zamrożenie aktywów, o wydanie zakazu sądowego zbycia aktywów, wnioskami o wspólne wystąpienie w sprawie, oraz kwestie uchybień. Sprawa zakończyła się rezultatem, który przekroczył oczekiwania klienta.
Sprawa L - w której matka zleciła nam prowadzenie skomplikowanej międzynarodowej sprawy, gdzie brytyjski sąd wydał nakaz powrotu dziecka do Wielkiej Brytanii w związku z uprowadzeniem zgłoszonym przez ojca. Matka wyjechała z dzieckiem do Polski po tym, jak nie udało jej się przedłużyć pobytu w sierpniu 2017 roku. Zdecydowała wówczas nie wracać do Wielkiej Brytanii, ponieważ dziecko ujawniło, że było wykorzystywane seksualnie przez dziadka i ojca. We wrześniu 2018 roku, polski sąd odrzucił wniosek złożony przez ojca na podstawie konwencji haskiej dot. uprowadzenia dziecka, domagając się powrotu dziecka na mocy art. 13 lit. b. Ojciec odwołał się od tego orzeczenia sądu. W marcu 2019 roku, ojciec wniósł do brytyjskiego sądu wyższej instancji o powrót dziecka zgodnie z procedurą na mocy art. 11 ust. 6-8 Rozporządzenia Bruksela IIa (tzw. „rozporządzenie Bruksela bis”). Mimo, że wniosek ojca złożony na podstawie konwencji haskiej w Polsce nie został rozpatrzony pomyślnie, sąd brytyjski wydał nakaz powrotu dziecka. Art. 11 nie przyznaje sądowi kraju powrotu zbyt wielu kompetencji do orzekania według własnego uznania. Matka zleciła sprawę kancelarii IMD Solicitors, a nasz wniosek o uchylenie nakazu sądu brytyjskiego w sprawie powrotu dziecka został rozpatrzony pomyślnie. Z tego co wiemy, niewiele wniosków o powrót dziecka zostało rozpatrzonych pomyślnie na mocy art 11 w Wielkiej Brytanii i potencjalnie, w rezultacie tego, nie składano wniosków o uchylenie takich nakazów, jak myśmy to uczynili.
Sprawa G i P - w której reprezentowaliśmy matkę w odniesieniu do pilnego wniosku, złożonego w sprawie postanowienia sądu w sprawie dziecka oraz postanowienia sądu w kwestii szczególnej. Wniosek dotyczył przeniesienia dziecka do Hiszpanii po tym, jak aplikacja matki na mocy konwencji haskiej została rozpatrzona negatywnie w Hiszpanii i dziecko wróciło do Wielkiej Brytanii. Matka wnosiła o nakaz sądowy relokacji dziecka ponownie do Hiszpanii oraz o pilne wydanie postanowienia tymczasowego w sprawie dziecka, aby umożliwić kontakt z nim do wydania ostatecznego postanowienia sądowego. Udało nam się przekonać sąd, że mimo powrotu dziecka do Wielkiej Brytanii na mocy konwencji haskiej, matka powinna mieć możliwość nienadzorowanego kontaktu z dzieckiem z pobytem na noc. Byliśmy też niezmiernie zadowoleni, że udało nam się wywalczyć kontakt z dzieckiem dla matki na okres Świąt Bożego Narodzenia. Matka stwierdziła, że to był najlepszy prezent świąteczny, jaki mogła sobie wymarzyć.
Sprawa S i V - w której reprezentowaliśmy ojca w postępowaniu w sprawie dziecka wniesionemu przez matkę, a dotyczącemu zmianie orzeczenia sądu brytyjskiego w zakresie różnych postępowań międzynarodowych. Ojciec zamieszkuje we Francji od 20 lat. Dziecko jest w wieku 11 lat i postępowanie w jego sprawie toczy się w różnych jurysdykcjach przez większość jego życia. Sporne postępowanie rozwodowe, w tym postępowanie w sprawie dziecka, odbyły się w Monako. W sprawę zaangażowane są również sądy i władze francuskie i od 2013 roku we Francji i Monako toczą się postępowania sądowe. Rozwód stron orzeczono w Monako. W grudniu 2020 roku matka wniosła do sądu o przesiedlenie się wraz z dzieckiem do Anglii i do tej przeprowadzki doszło w czerwcu 2021 roku. Poza relokacją, matka wniosła o postanowienie w sprawie dziecka, aby zarejestrować orzeczenie sądu z Monako i zmienić odpowiednio kontakt ojca i dziecka. Ze względu na obustronne zarzuty i element międzynarodowy tej sprawy były w nią zaangażowane różne sądy i władze.
Sprawa P - w której działaliśmy w imieniu pozwanego męża w postępowaniu o podział majątku w Wielkiej Brytanii. Strony posiadały różne aktywa w Wielkiej Brytanii i Rumunii składające się głównie z portfela nieruchomości, ale żona podniosła również kwestię uchybień ze względu na to, że straciła kontrolę nad biznesem męża i zarzuca mu zbywanie majątku. Wartość aktywów, poza biznesem, wynosiła około 3 mln funtów.
Sprawa K - w której reprezentowaliśmy interesy żony, Polki, w postępowaniu o podział majątku. Sprawa jest skomplikowana głównie z powodu sporu toczącego się wokół ziemi w Polsce należącej do obu stron, a której wartość była na początku kwestią sporną, a następnie została wyceniona przez biegłego na około pół miliona funtów. Łączna wartość aktywów to ponad milion funtów. Grunt w Polsce podlegał umowie ze stroną trzecią w ramach dzierżawy na potrzeby farmy fotowoltaicznej. Równy podział tego gruntu był skomplikowany ze względu na obecną umowę i plany użytkowania gruntu w przyszłości.
Sprawa R i O - w której świadczyliśmy usługi prawne pro bono, współpracując z kancelarią w Polsce, aby zapewnić, że matka odzyska kontakt ze swoim dzieckiem. Jedyne dziecko tej matki zostało uprowadzone z Wielkiej Brytanii w 2014 roku. Matka wygrała w sprawie o uprowadzenie i sąd brytyjski wydał postanowienie o powrocie dziecka. Nakazy sądu nie zostały jednak uznane w Polsce i niestety ze względu na różne kwestie dotyczące statusu imigracyjnego matki, która pochodzi z Kostaryki, oraz opóźnienia sądowe w Polsce, te nakazy nie zostały nigdy wykonane. Matka stała w obliczu wydalenia z Wielkiej Brytanii i możliwości, że już nigdy nie zobaczy swego dziecka. Prowadzimy korespondencję z różnymi sądami w Polsce rozpatrującymi sprawy w zakresie międzynarodowych uprowadzeń i zdecydowaliśmy, że należy złożyć wniosek o kontakt, a nie wszczynać żadnego postępowania do wykonania istniejących nakazów sądowych, ponieważ matka nie widziała dziecka już od około 7 lat. Jednocześnie zapewniliśmy matce legalny pobyt w Wielkiej Brytanii po tym, jak złożyliśmy pomyślnie rozpatrzony wniosek o przedłużenie pobytu poza ramami przepisów imigracyjnych. Otrzymujemy teraz regularnie zdjęcia matki z córką, ponieważ mają widzenia. Pomogliśmy w uzyskaniu przez matkę postanowienia sądu w Polsce, aby widywała się z dzieckiem osobiście i regularnie, a gdy zleciła nam tę sprawę, to stała w obliczu możliwości, że nigdy już nie ujrzy swego dziecka i deportacji do Kostaryki.

Centrum Doradztwa