Zdajemy sobie sprawę z tego, że diagnoza raka jest zawsze druzgocącą wiadomością zarówno dla pacjenta, jak i jego rodziny, a usłyszenie informacji, że diagnoza ta powinna zostać postawiona wcześniej jest dodatkowym ciosem.
Szczególnie, że niepowodzenie w zdiagnozowaniu raka i rozpoczęciu leczenia odpowiednio wcześnie może negatywnie wpłynąć na rokowania pacjenta, a nawet przyczynić się do jego przedwczesnej śmierci. Największą szansę na poradzenie sobie z nowotworem mają pacjenci, u których został on zdiagnozowany na wczesnym etapie choroby, a mimo to co roku u ok. 110,000 pacjentów diagnoza jest postawiona zbyt późno.
A wszystko to ze względu na to, że komórki rakowe mogą rosnąć i rozmnażać się niezwykle szybko w określonych częściach ciała. Nieleczone mogą atakować i niszczyć zdrową tkankę oraz przekształcać się w struktury, które znamy jako guzy.
Dzięki wcześniejszemu doświadczeniu w działaniu na rzecz pacjentów leczonych na zapalenie żołądka i jelit, podczas gdy w rzeczywistości ich dolegliwości były spowodowane rakiem żołądka, rozumiemy stawkę walki jaką toczą takie osoby.
Problem błędnego zdiagnozowania pojawia się kiedy pacjent zgłasza się do lekarza i zostaje zapewniony o dobrym stanie swojego zdrowia oraz braku powodu do zmartwień, podczas gdy w rzeczywistości ma objawy choroby, której zdiagnozowanie na tym etapie zwiększyłoby szansę na wyzdrowienie. O opóźnionej diagnozie mówimy, gdy choroba ta zostaje prawidłowo zdiagnozowana po jakimś czasie, podczas gdy możliwe było to już wcześniej, czego rezultatem jest rozpoczęcie odpowiedniego leczenia z pewnym opóźnieniem. W niektórych przypadkach wpływ tych błędów na prognozy i stan pacjenta jest tak duży, że decyduje on o jego życiu lub śmierci. Im wcześniej nowotwór zostanie zdiagnozowany, tym większe prawdopodobieństwo na przeżycie i czasami całkowity powrót do zdrowia pacjenta.
Lekarze mają obowiązek dokładnego i starannego sprawdzenia, zbadania i przeanalizowania stanu zdrowia pacjenta. W sytuacji, w której podejrzewana jest obecność nowotworu, lekarz powinien postępować zgodnie z wytycznymi NICE (ang. National Institute for Health and Clinical Excellence). Zawierają one oparte na badaniach zalecenia i wskazówki skierowane do pracowników służby zdrowia w Anglii.
Co roku w szpitalach zarówno prywatnych jak i publicznych w Wielkiej Brytanii dochodzi do około 900,000 wypadków medycznych (prosimy o zapoznanie się ze statystykami). Oznacza to tysiące osób cierpiących przez błąd popełniony przez pracownika medycznego.
Aby sprawa z zakresu zaniedbania medycznego mogła zostać rozpatrzona pozytywnie, prawo Brytyjskie wymaga od Wnioskodawcy udowodnienia, że:
oraz
Aby sprawa mogła zostać rozpatrzona pozytywnie, oba z powyższych wymagań muszą zostać spełnione. Dlatego też jeśli stwierdzone zostanie naruszenie obowiązku staranności, ale niemożliwe jest udowodnienie związku przyczynowego pomiędzy zaniedbaniem a urazem / obrażeniami to roszczenie nie będzie rozpatrzone pozytywnie.
Prawo charakteryzuje się surowymi ograniczeniami czasowymi i stąd też jeśli podejrzewasz że doszło do zaniedbania medycznego ważnym jest abyś uzyskał odpowiednią poradę prawną jak najszybciej.
Prawo daje Wnioskodawcy trzy lata, liczone od dnia w którym doszło do zaniedbania medycznego lub daty w której Wnioskodawca zdał sobie sprawę z tego, że miało miejsce zaniedbanie. Jeśli Wnioskodawca nie jest w stanie sprecyzować daty w której zdał sobie sprawę z tego, że mogło dojść do zaniedbania, to najbezpieczniej jest założyć, że roszczenie ulegnie przedawnieniu w ciągu 3 lat od daty zaniedbania, dzięki czemu będzie miał on pewność, że wszelkie działania zostaną podjęte w odpowiednim czasie. Po upływie tych 3 lat roszczenie ulega przedawnieniu.
Istnieją jednak pewnie wyjątki od tej zasady:
Jeśli nastąpi zgon osoby będącej ofiarą zaniedbania, to 3-letnie ograniczenie czasowe nalicza się od daty zgonu tej osoby, pod warunkiem że roszczenie nie uległo przedawnieniu już przed śmiercią poszkodowanego.
Jeśli uważasz, że mogłeś być ofiarą zaniedbania medycznego z ręki NHS, lub innego podmiotu świadczącego opiekę zdrowotną, to chcąc ubiegać się o rekompensatę będziesz musiał przejść następującą drogę:
Ponieważ w większości sprawy zaniedbania medycznego są wysuwane przeciwko narodowej służbie zdrowia Wielkiej Brytanii NHS, przewidziano specjalną procedure składania skargi w tej instytucji. Zaleca się złożenie takiej skargi jeszcze przed wysunięciem oficjalnego roszczenia o odszkodowanie. Możesz zrobić to wysyłając list ze skargą do szpitala lub innej jednostki medycznej, którą obarczasz winą za zaistniałą sytuację. Szpital jest wówczas zobligowany do ponownego przyjrzenia się Twojemu przypadkowi i odpowiedzenia Ci na wysłane do nich pismo. Jest to czynność, którą możesz wykonać samodzielnie. Oferujemy jednak pomoc z wnoszeniem skargi w NHS, co możemy zrobić za Ciebie za odpowiednią stałą opłatą. Jeśli po przeanalizowaniu wyników dochodzenia NHS uznamy, że istnieją w Twojej sprawie podstawy do wysunięcia roszczenia to w niektórych przypadkach możesz liczyć na zwolnienie Cię z opłaty za złożenie takiej skargi przez nas w Twoim imieniu.
Istnieje kilka źródeł finansowania, na które możesz liczyć:
Chętnie pomożemy Ci w walce o należne Ci odszkodowanie na podstawie umowy no win, no fee, wraz z dołączonym ubezpieczeniem chroniącym Cię przed koniecznością pokrycia znacznych kosztów sądowych.
Jeśli jesteś zainteresowany poufną i nieformalną rozmową z jednym z naszych ekspertów specjalizujących się w sprawach z zakresu zaniedbania medycznego w celu sprawdzenia czy masz podstawy do wysunięcia roszczenia o odszkodowanie, to prosimy o wypełnienie formularza kontaktowego, dzięki któremu będziemy mogli skontaktować się z Tobą w dogodnym dla Ciebie terminie, lub prosimy o telefon do Wiktor Buza, Adwokat w naszej kancelarii, pod numerem 0330 107 0107 lub mailowo na clinicalnegligence@imd.co.uk.
Nasi międzynarodowi eksperci od prawa rodzinnego są gotowi wesprzeć i
pomóc Ci
lub zadzwoń do nas 0044 330 107 0109
Porozmawiaj z nami już dziś 
0044 330 107 0109
SKONTAKTUJ SIĘ Z NAMI
